Epixeiro

Τον αποκαλούσαν "καλό αφεντικό". Σίγουρα ένιωθε καλό αφεντικό. Ήταν ευγενικός, θυμόταν τα γενέθλια όλων και έφερνε συχνά πρωινά στο γραφείο και μοίραζε συγχαρητήρια, ακόμη και μετά από μέτριες παρουσιάσεις. Χαμογελούσε σε όλους, με τον ίδιο, σταθερό τρόπο, ήταν εμψυχωτικός. Όλα αυτά βέβαια, μέχρι τη στιγμή που κάτι τον ενεργοποιούσε και το χαμόγελο εξαφανιζόταν εν ριπή οφθαλμού. Δεν ήταν ότι......