Protagon.gr

Το άτιμο υποσυνείδητο! Την "έχω" την εικόνα σαν τώρα δα. Ηταν ένα δείπνο. Κυλούσε ήσυχα, τρυφερά. Μετά περάσαμε στο σαλόνι. Εκείνος κάθισε στην πολυθρόνα, πιο πίσω σε μια άλλη πολυθρόνα θυμάμαι την Ασπα, νεραϊδένια, κόσμια απόκοσμη, ισοβίως στο πλευρό του, αόρατα φροντιστική. Εμείς, λογικά, καθίσαμε στους καναπέδες. Μα δεν το αποδέχεται έτσι το υποσυνείδητο μου. Με τίποτα! Μας καθίζει όλους στο......