Mama365.gr

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς σταμάτησες να με κοιτάς έτσι. Ξέρεις... εκείνο το βλέμμα που είχες στην αρχή. Σαν να ήμουν το μόνο πράγμα στο δωμάτιο που άξιζε να προσέξεις. Σαν να μπορούσες να διαβάσεις τη σκέψη μου χωρίς να πω λέξη. Σαν να ήθελες να με αποστηθίσεις, να χαράξεις κάθε μου κίνηση στη μνήμη σου. Τώρα, δώδεκα χρόνια, δύο παιδιά, αμέτρητα βράδια χωρίς ύπνο και μια καθημερινότητα γεμάτη......