"ΑΧ ΔΙΟΝΥΣΗ, μ' έκανες και τραγουδάω ποπ", βλέπουμε την Σωτηρία Μπέλλου να λέει στον Σαββόπουλο μόλις έχουν βγει από την ηχογράφηση του "Ζεϊμπέκικου" (κοινώς "Μ' αεροπλάνα και βαπόρια") για τα "Δέκα χρόνια κομμάτια", ενός κομματιού τέτοιας μεγαλειώδους ισχύος που ακόμα και η τοποθέτησή του προσφάτως σε διαφήμιση μπύρας δεν μπορεί να σε κάνει να το αντιληφθείς ούτε καν "τεχνικά" απλώς ως ένα ποπ τραγούδι, δηλαδή ως ένα, εξέχον έστω, προϊόν μαζικής κουλτούρας. Πόσο μάλλον όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος το 1975, στην αιχμή της πρώιμης μεταπολίτευσης, με τις ελευθερίες, τις ελπίδες αλλά και τις προκαταλήψεις της. Ο Σαββόπουλος άλλωστε ήταν "ροκ", έτσι δεν είναι; Για την Σωτηρία Μπέλλου όμως ήταν "ποπ" και μπορεί επίσης να υποθέσει κανείς την αρχική αμηχανία της όταν κλήθηκε να ερμηνεύσει - και να μετουσιώσει - στίχους όπως "ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές". Αλλά και ο ίδιος ο δημιουργός του τραγουδιού εμφανίζεται...