© ogata_photo Έναν αιώνα μετά τις κομβικές Hot Five ηχογραφήσεις του Louis Armstrong (1925), κάποιες μετρήσεις θέλουν την τζαζ να έχει γίνει η λιγότερο δημοφιλής μουσική στις σύγχρονες Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ειδικοί μπορεί να υποδέχονται πανηγυρικά ένα πλήθος νέων έργων, αλλά ο θρυλικός "μέσος ακροατής" δεν έχει πού να ακουμπήσει όταν ακούει διάφορους δίσκους που ραίνονται με 4 αστέρια (στα 5), χαιρετιζόμενοι ως "τζαζ γεγονότα". Το χάσμα είναι πραγματικό και δείχνει να μεγαλώνει, παρά να μικραίνει, με αποτέλεσμα να ανακύπτει πλήθος ερωτημάτων, για τα οποία δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Γι' αυτό και η όλη συζήτηση (τείνει να) αποφεύγεται στον αμερικανοβρετανικό Τύπο: ακόμα και δημιουργικές συναντήσεις κορυφής σαν κι αυτή του Vijay Iyer με τον Wadada Leo Smith αντιμετωπίζονται ρουτινιάρικα ως κάτι που είτε (καλώς) αντιλαμβάνεσαι, είτε (κακώς) δεν αντιλαμβάνεσαι, αντί να αξιοποιηθούν ως πιθανά πεδία επικοινωνίας των μεν με τους δε...