Η δυσαρμονία επικοινωνίας ανάμεσα στις σύγχρονες κοινωνίες και τις ηγεσίες που επιδιώκουν να τις εκφράσουν και να διαμορφώσουν το παρόν και το μέλλον τους, παγιώνεται σε ασύμμετρη απειλή, για τη συνθήκη συμβίωσης που προέκρινε ο δυτικός άνθρωπος στη μακρά και σύνθετη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών. Η Δύση, συλλογική αλλά και αυτονομημένη στις επιμέρους προτεραιότητες των κοινωνιών των χωρών της, διατηρεί το ιστορικό προνόμιο της αξιακής κληρονομιάς του Διαφωτισμού, και των αφετηριακών ιδεών οι οποίες γεννήθηκαν και έτυχαν επεξεργασίας στην κλασική αρχαιότητα, με επίκεντρο την Αθήνα. Γι' αυτό και στη δική μας... γειτονιά σεργιανίζουν καινούρια κινήματα, τα οποία έρχονται κάθε φορά να συγχρονίσουν τον βηματισμό τους με την ηχώ της Ιστορίας. Η Ευρώπη μας, η νέα κοινή πατρίδα μας, αδικεί ακραία τον εαυτό της τα τελευταία χρόνια, ζαλισμένη, αποπροσανατολισμένη και εγκλωβισμένη σε αδιέξοδα ηγεσιών κατώτερων των περιστάσεων, της διαδρομής...