"Έμπνευση μού φέρνει η διάθεσή μου να προσευχηθώ για κάτι, και εκεί συνειδητοποιώ πόσο μακριά ή κοντά είμαι σε σχέση με την αλήθεια", λέει ο Κ. Βήτα, συνοψίζοντας με τον πιο λιτό τρόπο τη σχέση του με τη μουσική. Δημιουργός που βαδίζει πάντα στον ενδιάμεσο χώρο φωτός και σιωπής, επιστρέφει στη σκηνή του Release Athens -μαζί με τη μπάντα του- με ένα ηλεκτρονικό σετ γεμάτο μνήμες, ανοίγοντας για τον Παύλο Παυλίδη. Λίγο πριν τον δούμε ξανά στην Πλατεία Νερού, το Σάββατο 21 Ιουνίου, μιλά στο "α" για τη μουσική ως πνευματική γλώσσα και την αποκαρδιωτική κατάσταση της Αθήνας, για την απώλεια και τη δημιουργία χωρίς προσδοκία, για τον πιο πρόσφατο δίσκο του "Το Χέρι". Επιστρέφετε στο Release Athens δύο χρόνια μετά την εμφάνιση των Στέρεο Νόβα. Τι θυμάστε από αυτή την τελευταία συναυλία στην Πλατεία Νερού; Ήταν μια συναυλία one off, όπως λέμε στη μουσική, κάτι που έγινε και δεν ξαναγίνεται. Θυμάμαι πως έπρεπε όλα να είναι σωστά...