Η παλαιστινιακή σημαία ανεμίζει όλο και πιο δυναμικά στους χώρους της τέχνης σε όλο τον κόσμο. Ο κόσμος πάλλεται στα στάδια με συνθήματα κατά της γενοκτονίας, μετατρέποντας τις συναυλίες των αγαπημένων του καλλιτεχνών σε πεδίο πολιτικής έκφρασης ενάντια στο έγκλημα της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού. Ads Στη σκηνή ωστόσο δεν είναι πάντα αναμενόμενες οι αντιδράσεις. Υπάρχουν καλλιτέχνες που με το επιχείρημα πως μιλούν με την τέχνη τους, αποφεύγουν την οποιαδήποτε δήλωση, όπως ο Λεξ ο οποίος απέφυγε στο Ολυμπιακό Στάδιο την οποιαδήποτε νύξη παρά τα συνθήματα του κόσμου. Υπάρχουν κι εκείνοι -ες, που η ξεκάθαρη στάση τους υπέρ του Παλαιστινιακού λαού, τούς κοστίζει ήδη ακυρώσεις συναυλιών, λογοκρισία από τα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα και κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου με την κατηγορία του τρομοκράτη. "Κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις" όπως λέει το τραγούδι του Σαββόπουλου. Ή αλλιώς...