Πώς μοιάζει μια punk στιγμή που ξυπνά μέσα σε ένα σκηνικό φτιαγμένο από χλιαρές αναβιώσεις, χορηγούμενες μπύρες και Instagram stories με φίλτρο (δήθεν) επανάστασης; Σαν αυτή του Tons of Rock στο Όσλο, όταν ο Billie Joe Armstrong των Green Day (του πιο pop αλλά και πιο πιστού απογόνου του punk για τη Gen Y) ανέβηκε στη σκηνή για να τραγουδήσει το "Anarchy in the UK" δίπλα στους εναπομείναντες Sex Pistols και τον Frank Carter (a.k.a. "ο αντικαταστάτης του Rotten"). Τρεις γενιές (δήθεν) αναρχίας ενώθηκαν επί σκηνής για να αποδείξουν... τι ακριβώς; Ότι το punk είναι ακόμα ζωντανό ή ότι ζει στο λαρύγγι ενός καλοκουρδισμένου καραόκε μηχανήματος; Ο κόσμος φώναζε, οι κάμερες κατέγραφαν, κι ο Lydon (κάπου αλλού) έριχνε κατάρες κι έβριζε θεούς και δαίμονες. Με το δίκιο του. Γιατί αν μη τι άλλο, το να βλέπεις την Αναρχία να γίνεται company anthem από μια μπάντα που έχει μείνει με τα τρία τέταρτα και χωρίς τον Rotten που έγραψε τους στίχους...