Την 643 ημέρα της γενοκτονίας. Στις 20:00. Ενώ ένα κάποιο παιδί λιμοκτονεί. Ενώ αδειάζει η αγκαλιά μίας κάποιας μητέρας. Ενώ ένας κάποιος σπόρος καίγεται πριν να καρπίσει στη γη. Ενώ ένας κάποιος πρόσφυγας φιλά το χώμα της πατρίδας του για τελευταία φορά. Ενώνουμε τις φωνές μας. Όχι μόνο για να θρηνήσουμε για εκείνο το παιδί, εκείνη τη μητέρα, εκείνο τον σπόρο, εκείνη την πατρίδα. Αλλά για να μην αφήσουμε να γίνει η ιστορία τους φτερό στον άνεμο. Για να φυτέψουμε την ιστορία τους στη γη, να γίνει δέντρο, να γίνει τραγούδι, να ταξιδέψει σε θάλασσες και ποτάμια, να φτάσει ως την άκρη του κόσμου. Μέχρι να ξαναγελάσουν τα παιδιά της Γάζας. Μέχρι να ξαναγεμίσουν οι αγκαλιές των μανάδων τους. Μέχρι να γίνουν οι σπόροι αλεύρι και ψωμί. Μέχρι να γίνει πάλι η γη μητέρα.ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ! Η Ιουλία Καραπατάκη στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας Φαντασμαγορία: O Pan Pan στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Συντελεστές συναυλίας "Η Μητέρα Γη - Η Γη Μητέρα"Τραγουδούν...