Τελικά αυτή θα 'ναι η τελευταία, για τουλάχιστον κάποια χρόνια, συναυλία μου στο Ηρώδειο. Η αγάπη πάντα είναι για μένα, η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη. Για όλα. Και βέβαια και γι' αυτήν τη συναυλία. Και με αυτήν την περί αγάπης, λίγο αφελή στα μάτια των πολλών κουβέντα, περνάω στην μουσική, την κατ' εξοχήν γλυκιά και άπιαστη φανέρωση της αγάπης, για να σας πω τι είναι για μένα, αλλά και για σας ελπίζω, αυτή η συναυλία. Αγάπη γι' αυτήν την χώρα, για όλες τις πόλεις - τόπους που θα 'ναι για πάντα σημαδεμένοι από το πέρασμα και τις δημιουργικές, αξεπέραστες δυνάμεις, των ανθρώπων της. Των Ελλήνων. Αγάπη για την πίστη, τα σύμβολα και τα μοναδικά ιδεώδη που δημιούργησαν αθάνατες κουβέντες, ιδέες, επαναστάσεις, αλλά και Παρθενώνες. Και βέβαια τιμή και σέβας, για τους ήρωες, τους μάρτυρες και τους αγίους μας. Μα γίνονται όλα αυτά σε μία συναυλία; Όχι βεβαίως. Αλλά σαν ένα παιδικό κλείσιμο ματιού, ίσως βάλει για λίγο το μυαλό μας σε μια...