Η καθημερινή μας ζωή δεν ανατράπηκε απότομα, σαν σεισμός που αναποδογυρίζει τα πάντα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Φθείρεται σιωπηλά, όπως σαπίζει ένα ξύλο από μέσα προς τα έξω, μέχρι που μια μέρα το αγγίζεις και καταρρέει. Κάθε χρόνος αφαιρεί και κάτι, λίγη αξιοπρέπεια, λίγη ελπίδα, λίγη ανάσα. Κι όλες αυτές οι απώλειες μαζεύονται με τρόπο ύπουλο, σχεδόν ανεπαίσθητο, συχνά με τη δική μας ανοχή. Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί για να βρούμε το σπίτι μας μεταμορφωμένο σε κελί. Δεν μας περικύκλωσαν τανκς...

Lamiareport   ·   πριν από 21 ώρες 21 λεπτά  ·