Τη βλέπω στο μετρό. Εχει όλα όσα χρειάζεται ο μέσος επιβάτης για να καρφώσει το βλέμμα του πάνω της με ένα μείγμα απέχθειας, φόβου και, ίσως, λίγης απροσδόκητης συμπόνιας: στρουμπουλή, με επιφάνειες σάρκας να προβάλλουν από την τσιτωμένη μπλούζα ή το ελαστικό παντελόνι, μελαψή τόσο από γεννησιμιού της όσο και από κακή υγιεινή, με ένα στοιχειωμένο δάσος στο κεφάλι της που κάποτε ήταν ένας λειμώνας από κατάμαυρους βοστρύχους. Στο πλάι της στέκονται δυο προσηνείς φύλακες με φωσφοριζέ γιλέκα...

Tovima.gr   ·   πριν από 12 ώρες 48 λεπτά  ·