Του Θέμη Μπάκα* Μας είπαν ότι περάσαμε στην εποχή της "Ελλάδας 2.0". Ότι, δηλαδή, βαδίζουμε δυναμικά προς τη 4η βιομηχανική επανάσταση, με ψηφιακά έργα, τεχνητή νοημοσύνη και καινοτομία. Ότι η χώρα αλλάζει και πως οι "άριστοι" χτίζουν το μέλλον. Και αναρωτιόμαστε: ποια επανάσταση; ποια Ελλάδα 2.0; Διότι η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Η Ελλάδα δεν παράγει, απλώς εισάγει, καταναλώνει και εξαρτάται. Την ώρα που τα κράτη της Ε.Ε. χαράζουν στρατηγικές βιομηχανικής πολιτικής, ενισχύουν την παραγωγή, την τεχνολογική αυτάρκεια και την έρευνα, εμείς περιοριζόμαστε σε επιδοτήσεις, αποσπασματικά προγράμματα και επικοινωνιακές εξαγγελίες. Ίσως το "2.0" να μην είναι παρά το... σκορ ανάμεσα στους κυβερνώντες και στους πολίτες: δύο τετραετίες "άριστων", με μηδενικό παραγωγικό αποτύπωμα για τη χώρα. Η Ελλάδα χωρίς βιομηχανική πολιτική Για δεκαετίες, η χώρα μας στερείται μιας ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής, μιας στρατηγικής που να στηρίζει...