Published 5 λεπτά ago on 21 Ιουλίου 2025 17:45 By Gnomip.Gr Του Διονύση Ζακυνθινού Τον παλαιό εκείνο καιρό, δεν είχαν όλες οι οικογένειες Ι.Χ. αυ-τοκίνητο. Για να ακριβολογούμε, οι περισσότερες δεν είχαν. Και κάθε καλοκαίρι, πολύς κόσμος στοιβαζόταν σαν τις σαρ-δέλες στα αστικά λεωφορεία για ένα μπάνιο στις κοντινές πα-ραλίες. Σε περίοπτη θέση, σαν να καθόταν σε... θρόνο, ο εισπράκτο-ρας του λεωφορείου δεν έκοβε μόνο τα εισιτήρια. Είχε και την ευθύνη για τη σωστή ροή των επιβατών μέσα στο όχημα. Λίγοι οι καθιστοί, πολλαπλάσιοι οι όρθιοι, έπρεπε να στριμωχτούν όσο περισσότερο μπορούσαν, για να χωρέσουν όσο περισσό-τεροι γινόταν. Ήταν οι στιγμές που ο εισπράκτορας αναλάμ-βανε δράση: "Προχωρήστε, παρακαλώ, στον διάδρομο", έλεγε από μικροφώνου (!) με επιβλητικό ύφος, αντάξιο της θέσης του. Όμως, δεν ήταν πάντα εφικτό να εισακουστεί η έκκλησή του. Και να ήθελαν, οι όρθιοι επιβάτες δεν μπορούσαν άλλο να προχωρήσουν μπροστά. Ήταν ανθρωπίνως...