Του Διονύση Μιχαλόπουλου Η ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό για σχεδόν πενήντα χρόνια μου έχει δώσει τη δυνατότητα να βλέπω κάποια πράγματα με ψυχραιμία και να βγάζω χρήσιμα συμπεράσματα, έστω κι αν λειτουργώ ορισμένες φορές υποκειμενικά. Ένα ζήτημα που με απασχόλησε έντονα και προσπάθησα να κατανοήσω είναι η σταθερή αποδυνάμωση των επαρχιακών ομάδων, με αφορμή τη μαζική φυγή των νεαρών αθλητών της Πατρινής υδατοσφαίρισης προς συλλόγους του Λεκανοπεδίου και όχι μόνο. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Όμως τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί σε τέτοιο βαθμό, που για έναν νεαρό αθλητή με φιλοδοξίες, η μετακίνηση στην Αθήνα μοιάζει πια με μονόδρομο. Τα αίτια είναι βαθύτερα και, δυστυχώς, διαχρονικά. Όταν πρόσφατα επισκέφθηκα τις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου Πατρών στην Ακτή Δυμαίων, ανάμεσα σε φωτογραφίες και κύπελλα από την εκατοντάχρονη ιστορία του, στάθηκα μπροστά σε ένα κάδρο που έγραφε: "Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υδατοσφαίρισης...