Η Βαλύρα, ένα ιστορικό κεφαλοχώρι της Μεσσηνίας, στέκει ανάμεσα σε δύο εποχές: το παρελθόν που τη δόξασε και το μέλλον που περιμένει να της δοθεί. Με ιστορικά εκκλησιαστικά μνημεία, τοπία γεμάτα φως και νερά, γειτονιές με μνήμες και ανθρώπους που ακόμα αγαπούν τον τόπο, το χωριό αυτό δεν έχει χάσει τη σπίθα του. Όμως, η καθημερινότητα δείχνει στάσιμη. Πού οφείλεται αυτό και -το κυριότερο- ποιος είναι ο δρόμος προς την αναγέννηση; Η στασιμότητα δεν είναι μοίρα Δεν φταίνε πρόσωπα ούτε κομματικές κατευθύνσεις. Η στασιμότητα έχει βαθύτερες ρίζες:Η έλλειψη συλλογικού οράματος. Δεν υπάρχει ένας κοινός στόχος που να εμπνέει ντόπιους και απόδημους.Η απομάκρυνση της νεότερης γενιάς. Οι νέοι έφυγαν για τις πόλεις, αφήνοντας πίσω τους μια καθημερινότητα που γερνά.Η εγκατάλειψη της τοπικής ταυτότητας. Τα ιστορικά μνημεία, οι ναοί και οι παραδόσεις δεν προβάλλονται ούτε αξιοποιούνται. Η Βαλύρα μπορεί να ξαναβρεί τον ρυθμό της. Η αναγέννηση δεν θα...