Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια από τις εκλογές της 21ης Μαίου· τις εκλογές της απλής αναλογικής, του γαλάζιου "41%", του τέλους του κύκλου του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος - πρωταγωνιστή του πολιτικού γίγνεσθαι. Από τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων, υπήρξαν πολλές καμπές του πολιτικού βίου που χαρακτηρίστηκαν -ενίοτε κάπως βεβιασμένα- ως "το τέλος της Μεταπολίτευσης". Αν ο εκλογικός "σεισμός" του 2012 αναδιάταξε το πολιτικό σύστημα "σπάζοντας" τον δικομματισμό της Μεταπολίτευσης και φέρνοντας ένα μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην πόρτα της διακυβέρνησης και το δημοψήφισμα του 2015 αποκρυστάλλωσε ανάγλυφα την κοινωνική και ταξική πόλωση της περιόδου της κρίσης, οι εκλογές του 2023 διαμόρφωσαν μια μάλλον πρωτόγνωρη συγκυρία· ένα σκηνικό κυριαρχίας του ενός κόμματος, χωρίς ισχυρό ανταγωνιστικό πυλώνα και με την αντιπολίτευση ετερόκλητη και πολυκερματισμένη. Δύο χρόνια μετά, η τάση αυτή δεν φαίνεται να έχει αντιστραφεί...