Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά ο λόγος για τον οποίο ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να γιορτάσει την επέτειο των δέκα χρόνων από το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, προσπαθώντας να μοιραστεί τις ευθύνες για το τρίτο μνημόνιο με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς εκείνης της δραματικής περιόδου. Περίπου μας είπε πως κακώς ανησυχούσαμε. Αλλά οι δηλώσεις τους άλλα μαρτυρούν... Δέκα χρόνια μετά συνεχίζω να έχω την ίδια γνώμη: Δεν είχα και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να τα κάνει όλα Κούγκι - όπως έλεγε και ο συνεταίρος του κ. Τσίπρα, ο Πάνος ο Καμμένος. Διότι γνώριζαν πως τα νταούλια και οι λεονταρισμοί δεν θα περνούσαν. Έκαναν πίσω όταν είδαν πως το 40% του λαού (που εύκολα γίνεται 50 και 60% αν βρεθείς εκτός ευρώ και πέσει πείνα και λείψουν τα φάρμακα και οι πρώτες ύλες) δεν συμφωνούσε με αυτήν την επιλογή. Αν το αποτέλεσμα ήταν άνω του 80%, τότε θα εκτελούσαν...