Η βασική πολιτική στρατηγική δύο διαδοχικών εθνικών αναμετρήσεων για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είχε επιρροές από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το μοντέλο Κλίντον προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα μιας πολιτικής ομάδας που προβάλλει "μεταρρυθμιστική ορμή" και "διαχειριστική επάρκεια" και δεν επιμένει τόσο σε ιδεολογικά στεγανά Δεξιάς και Αριστεράς είχε βρει απήχηση σε μια ευρεία βάση. Κάτι σαν άλλος τρίτος δρόμος από τα κεντροδεξιά έφερε ψηφοφόρους που δεν ήταν απαραίτητα πριν ψηφοφόροι της ΝΔ. Η πύρρειος νίκη των ευρωεκλογών το 2024 και εν συνεχεία η ευρεία αποδοκιμασία που αποτυπώθηκε στις πρώτες διαδηλώσεις του 2025 για την τραγωδία των Τεμπών ανάγκασαν τον Πρωθυπουργό να κάνει ένα βήμα πίσω, να στραφεί περισσότερο στο κόμμα και να περιχαρακωθεί στα δεξιά του, επιδιώκοντας στεγανοποίηση του παραδοσιακού ακροατηρίου. Την εσωστρέφεια μηνών έδειξαν κομβικές αποφάσεις του τόσο σε επίπεδο ατζέντας (για παράδειγμα, η εξαφάνιση από το...