Να πω ότι ζαχαρώνω με τον Τζορτζ Όργουελ, ψέματα θα πω. Από ένα σημείο και πέρα, ο άνθρωπος ήταν ο ορισμός του ντελούλου, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα και στη συγγραφική του πορεία. Να μην είμαστε άδικοι, όμως, υπήρχαν και φορές που έβρισκε στόχο και μάλιστα κέντρο πετύχαινε. Βλέπε την περίπτωση της "newspeak", της Νέας Ομιλίας, της Νέας Γλώσσας, της Νεόγλωσσας από το "1984", όπως θέλετε πείτε την, σιγά μην κάτσω τώρα εγώ να μπλέξω με τον Σαραντάκο. Να μην τα πολυλογώ (#διπλής), η newspeak ήταν αυτό το κατασκεύασμα που οδηγούσε σε περιορισμό της κριτικής σκέψης των πολιτών, για να χάβουν αμάσητη την παραμύθα των εξουσιαστών και να μην κουνιούνται απ' τον καναπέ. Εκεί, ναι, μια χαρά το πέτυχε ο συγχωρεμένος, οφείλω να το παραδεχθώ κι ας μην του έχω αδυναμία. Και δίνω ένα παράδειγμα μοντέρνου newspeak, εικοστός πρώτος αιώνα φίλε, άλλα κόλπα εξελιγμένα. Θες να τρομάξεις τον κόσμο ότι θα πει το νερό νεράκι; Θες να σκιαχτούνε οι...