Ιστορικά, ο αθλητισμός δεν αποτέλεσε ποτέ ουδέτερη μορφή ψυχαγωγίας· αντιθέτως, λειτουργεί σταθερά ως μηχανισμός συγκρότησης συλλογικών ταυτοτήτων, αντιπαράθεσης και, συχνά, ως πεδίο κοινωνικών εντάσεων και, εκδήλωσης οργανωμένης ή αυθόρμητης βίας. Από τον Ιππόδρομο της βυζαντινής Κωνσταντινουπόλεως έως τα σύγχρονα ελληνικά γήπεδα, οι αθλητικές αναμετρήσεις αποκτούν διαστάσεις που υπερβαίνουν το αγωνιστικό γεγονός και εκβάλλουν στο πεδίο του κοινωνικού και του πολιτισμικού. Το πρόσφατο κλίμα οξείας αντιπαράθεσης που διαμορφώθηκε στους τελικούς της Basket League μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, με φραστικές επιθέσεις υψηλόβαθμων παραγόντων και επεισόδια στις εξέδρες μεταξύ φιλάθλων, δεν συνιστά απλώς ένα ξέσπασμα αθλητικού πάθους. Τουναντίον, ανακινεί με ένταση ένα παλαιό, ιστορικά φορτισμένο ερώτημα, γιατί οι αθλητικές οργανώσεις μετατρέπονται συχνά σε μηχανισμούς βίας; Ποιες είναι οι συνέπειες των εν λόγω φαινομένων εντός του...