Η ηγεσία της Αριστεράς κρίνεται όχι από την ικανότητα να "κρατήσει το μαγαζί" αλλά από τη δυνατότητα να το μετατρέψει ξανά σε εργαλείο κοινωνικής αλλαγής Τα στελέχη που έκαναν καριέρα πάνω στις προσωπικές τους φιλοδοξίες και στο αχαλίνωτο κυνήγι αξιωμάτων έχουν ουσιαστικά κλείσει τον πολιτικό τους κύκλο. Το ζήτημα είναι αν θα παρασύρουν και την Αριστερά μαζί τους. Γιατί αν ο χώρος συνεχίσει να εγκλωβίζεται σε μικρές προσωπικές στρατηγικές και στον παραγοντισμό, τότε δεν θα μιλάμε για μια προσωρινή κρίση, αλλά για το τέλος ενός ιστορικού ρόλου. Πρέπει να απαλλαγεί από το φθαρμένο μοντέλο "ποιος θα εκλεγεί, ποιος θα κρατήσει το μαγαζί, ποιος θα χωρέσει στη Βουλή". Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για τις εσωκομματικές ισορροπίες, ούτε για το ποιος θα κρατήσει τα "κλειδιά" της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα αυτά είναι μικροϋπολογισμοί, προϊόντα ενός κλειστού πολιτικού σύμπαντος που δεν αγγίζει την πραγματικότητα των πολιτών. Και όσο η...