Δεν παύει να εκπλήσσει η ζέση με την οποία άνθρωποι που δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ σε οτιδήποτε συλλογικό ψέγουν εκείνους που παίρνουν μέρος σε συλλογικές πρωτοβουλίες με το επίδικο των οποίων οι "επικριτές" δεν συμφωνούν. Τελευταίο παράδειγμα αυτό της γενοκτονίας που συμβαίνει στη Γάζα. Στη μετανεωτερική Ελλάδα της κατακερματισμένης συζήτησης, αυτή η συλλογιστική που θυμίζει περισσότερο whataboutism (σ.σ: υπεκφυγές μέσω αντικριτικής) συνοψίζεται στο ερώτημα "ναι αλλά για το τάδε δεν λέτε, κινητοποιήστε, οργανώνετε συναυλίες, ακτιβιστικές δράσεις". Όπου τάδε, βάλτε οτιδήποτε δεν έχει σχέση με το εκάστοτε θέμα συζήτησης. Ακόμη και στις περιπτώσεις του "τάδε" που φέρνουν ως παράδειγμα κάθε φορά, οι βολεμένοι επικριτές ουδέποτε πήραν κάποια σχετική πρωτοβουλία. Ούτε κινητοποίηση, ούτε συναυλία, ούτε ακτιβιστική δράση είδαμε ποτέ να διοργανώνεται από τους "ναι, αλλά για το τάδε δεν λέτε". Στρεψοδικία Αντίθετα, χρησιμοποιούν την...