Οσο η κυβέρνηση επιμένει να διακηρύσσει ότι δίνει μάχες για τη βελτίωση της καθημερινότητας, ένα από τα θηρία με τα οποία είναι υποχρεωμένη να παλεύει, είναι αυτό των μεταφορών. Μοιάζει με τη Λερναία Υδρα. Ξεκινά κανείς από την συνολικά προβληματική υποδομή των δημόσιων μεταφορών, περνά στο δαιδαλώδες οδικό δίκτυο στα αστικά κέντρα, την απουσία μελετών και εφαρμογής νέων τεχνολογιών στην σήμανση και την λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών, τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ΙΧ οχημάτων, την έλλειψη μηχανικών και ανθρώπινων πόρων στις δημόσιες συγκοινωνίες, τον ελλιπή έλεγχο και την αποσπασματική αστυνόμευση και καταλήγει σε ένα απόλυτο χάος, που λειτουργεί κατά συνθήκη και, πάντως, κατά τύχη. Τον τομέα αυτό χειρίζεται εδώ και λίγους μήνες ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών Κώστας Κυρανάκης. Γνωστός για την παρορμητικότητά του και, συχνά, την επιθετικότητα στην πολιτική του συμπεριφορά, έχει επιχειρήσει ήδη ορισμένες τολμηρές παρεμβάσεις, ενώ...