Επί βαθιάς συριζοκαμμενοκρατίας ο Άδωνις Γεωργιάδης συνήθιζε να αναδεικνύει, ως το θετικό της τότε κατάστασης, το ότι στο μέλλον ο κόσμος θα άκουγε "αριστερά" και θα "έβγαζε φλύκταινες". Πρόβλεψη η οποία, σε σημαντικό βαθμό, δεν διαψεύστηκε από τις εξελίξεις που ακολούθησαν έκτοτε: Σήμερα, μετά από εξίμισι χρόνια νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας (και όχι πλήρως επιτυχούς, πάντως όχι χωρίς και ατοπήματα, μέχρι και ανομήματα), ο εκτιμώμενος από τις δημοσκοπήσεις πολιτικός προσανατολισμός της κοινωνίας είναι, πάνω κάτω, εν τρίτον υπέρ του κυβερνώντος κόμματος - ή πάντως αυτό το 1/3 είναι η εφικτή οροφή του -, με άλλο εν τρίτον να στρέφεται είτε προς τα δεξιότερα της ΝΔ τοποθετούμενα κόμματα είτε προς το ΠΑΣΟΚ, το δε τελευταίο τρίτο να επιμερίζεται προς μια αδιανόητα πολυκατακερματισμένη, αφερέγγυα, αλληλομισούμενη, συστημική ή αντισυστημική, "παραδοσιοπαλαιοκομμουνιστική" ή εθνικοπατριωτική ή εθνομηδενιστική ή ελευθεριακή ή...