Κανονικά λόγω τίτλου, έπρεπε να ξεκινήσω σήμερα με Ασλάνογλου, αλλά νομίζω ότι καλύτερα ταιριάζει η "Αποκάλυψη" του Ιωάννη σε ομορφιές όπως εκείνες του ΟΠΕΚΕΠΕ. Πάμε, λοιπόν, ατάκα κι επί τόπου, λα τα μινόρια: "Και σάλπισε ο πέμπτος άγγελος, και είδα ότι έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί τού φρέατος της αβύσσου. Και άνοιξε το φρέαρ της αβύσσου· και ανέβηκε καπνός από το φρέαρ σαν καπνός από ένα μεγάλο καμίνι· και σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό τού φρέατος. Και από τον καπνό βγήκαν στη γη ακρίδες, και δόθηκε σ' αυτές εξουσία, όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί της γης. Και ειπώθηκε σ' αυτές να μη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανένα χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο· παρά μονάχα τούς ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα τού Θεού επάνω στα μέτωπά τους. Και δόθηκε σ' αυτές η εντολή να μη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε μήνες· και ο βασανισμός τους ήταν σαν τον βασανισμό τού σκορπιού...