Σας την είχα γράψει τον περασμένο Μάρτιο την κουβέντα που είχα με φίλο μου ψυχίατρο, μάχιμο ψυχίατρο, όχι απ' αυτούς που σου λένε "να είσαι ο εαυτός σου κι όλα θα πάνε καλά". Ξαναθυμίζω το ρεζουμέ: "Η οργή είναι διάχυτη γιατί δεν υπάρχει κάτι να τη συσσωματώσει και να τη μεταγγίσει σε ελπίδα. Αυτό έγινε το 2012 με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το 2025 δεν έχουμε ένα πολιτικό υποκείμενο να προσφέρει μια διέξοδο. Οπότε η οργή είναι τυφλή και συνδυάζεται με απογοήτευση και παραίτηση. Με δυο λόγια, η κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας θυμίζει έναν άνθρωπο λίγο πριν από το θάνατο. Είναι οργισμένος γιατί πεθαίνει..." Έκτοτε, όχι μόνο δεν κατευνάσθηκε αλλά φούντωσε κιόλας η οργή. Στα ύψη εκτινάχθηκε, γιατί δεν πουλάνε πια και δεν παραμυθιάζουν άλλο τον κόσμο τα φτηνά λογιστικά κόλπα και οι τρύπιες στατιστικές της κυβέρνησης. Να δώσω ένα παράδειγμα για να καταλαβαινόμαστε; Να δώσω ένα παράδειγμα για να καταλαβαινόμαστε. Υποτίθεται ότι μοίρασε λεφτά στους...