Του Χρήστου Μπολώση Πρώτον: "Για την Ουκρανία μού είναι αδιανόητο να δεχτώ ότι δεν θα υπερασπιστούμε τον αμυνόμενο απέναντι στον επιτιθέμενο. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της Ουκρανίας. Στην Ουκρανία η Ελλάδα έχει έναν πρόσθετο ρόλο να ταχθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας - είναι το τραύμα της Κύπρου". Δεύτερον: "Η κυβέρνηση έχει μια στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να ασκήσουμε δριμύτατη κριτική για τον μεγάλο πόνο που έχει προκληθεί και να επιμένουμε συνεχώς στην ανάγκη άμεσης κατάπαυσης του πυρός. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ένα πλαίσιο συνομιλιών με στόχο τη λύση των δύο κρατών". Αυτά που μόλις διαβάσατε δεν είναι απόψεις δύο διαφορετικών ανθρώπων. Είναι και οι δύο του πρωθυπουργού μας. Στην πρώτη παίρνει το μέρος του αμυνομένου, συνδυάζοντάς την με την κυπριακή τραγωδία. Σωστή η θέση, λάθος η εφαρμογή. Στη δεύτερη παίρνει τη θέση του επιτιθέμενου. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Παλιά λέγαμε...