Στην Ελλάδα, η Πολεοδομία δεν είναι υπηρεσία. Είναι εμπειρία ζωής. Όχι για τα σχέδια, τις άδειες ή την ανάπτυξη - αλλά για να τεστάρεις τα νεύρα σου, την αντοχή σου και την πίστη σου στο σύστημα. Πας να βγάλεις άδεια και ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι το οικόπεδο σου "δεν έχει πρόσωπο", το κτίριο "είναι σχεδόν υπόσκαφο" και ο δρόμος μπροστά σου είναι "χαρακτηρισμένος ως βοσκότοπος σε σχέδιο του 1952". Όλα αυτά ειπωμένα με χαμόγελο, τρία post-it και έναν καφέ σε πλαστικό. Η πρόσφατη υπόθεση διαφθοράς στη Ρόδο - με εκβιασμούς, φακελάκια και καταγγελίες - δεν ήταν παρά ένα επεισόδιο ακόμη στη μακρά ελληνική σαπουνόπερα με τίτλο "Γραφειοκρατία και Πάθος". Γιατί αν δεν έχεις ακούσει ποτέ τη φράση "ξέρεις πού πρέπει να πας για να πάρεις υπογραφή", δεν έχεις χτίσει πραγματικά στην Ελλάδα. Από τις πολεοδομίες λείπει προσωπικό, τεχνογνωσία, εξοπλισμός, ενίοτε και φως ημέρας. Αυτό όμως δεν εμποδίζει κάποιους να "διευκολύνουν" υποθέσεις - αρκεί να...