Στην Ελλάδα, δε μιλάμε πια για "ευέλικτη εργασία". Μιλάμε για εργασία υπό πίεση, φόβο και αδιέξοδο. Το 48% των εργαζομένων με μερική απασχόληση δεν το επέλεξαν. Το κάνουν επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Χαμηλοί μισθοί. Δίμηνα που ανακυκλώνονται. "Μπλοκάκια" που βαφτίζονται "ελευθερία". Και το αποτέλεσμα; Καθημερινή ανασφάλεια Γυναίκες - με υπερδιπλάσια ποσοστά μερικής απασχόλησης από τους άντρες Χαμηλής ειδίκευσης εργαζόμενοι - με εξαναγκασμό που φτάνει στο 77% Νέοι - που μαθαίνουν την εργασία ως επισφαλή συνθήκη από τα πρώτα τους βήματα Αλλά ας μη ξεχνάμε και μια άλλη κατηγορία: τους μικρούς εργοδότες, που είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι. Σε οικογενειακές επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι, σερβίρουν, καθαρίζουν, κουβαλάνε, αγωνίζονται μαζί με τους λίγους υπαλλήλους τους, προσπαθώντας να σταθούν όρθιοι. Κι αυτοί ζουν την πίεση του κόστους, της γραφειοκρατίας, των απειλών για κλείσιμο. Όταν τους στερείς τα κίνητρα για πλήρη απασχόληση...