Του Μανώλη Κοττάκη H τρέχουσα ηγετική ομάδα της Ν.Δ. συγκροτείται από τη συγχώνευση τριών αποδεδειγμένα ανθεκτικών μειοψηφικών ρευμάτων του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Το πρώτο είναι αυτό που εξέφρασε μεταπολιτευτικά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τόσο έξω από τη ΝΔ το 1977 ως ηγέτης του μικρού κόμματος των Νεοφιλελευθέρων όσο και μέσα στη ΝΔ μετά το 1980, στην οποία δεν υπήρξε ποτέ πλειοψηφική δύναμη στη βάση. Η αντοχή της οικογένειας Μητσοτάκη μέσα στον χρόνο από το 1946 έως και σήμερα πάντοτε οφειλόταν στην επιρροή και στα ερείσματά της μέσα στους θεσμούς και στον ξένο παράγοντα. Η μειοψηφική στον λαό φιλελεύθερη συνιστώσα ήταν παραδοσιακά πλειοψηφία μέσα στους θεσμούς, τυπικούς και ατύπους, στους οποίους και ρίζωσε. Στην Αγορά, στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, στο Διπλωματικό Σώμα, στα μέσα ενημέρωσης, στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας. Ακόμα και στη νύχτα, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς μελετώντας φωτογραφίες από την...