Βλέπω στα ίντερνετς αυτό το meme με τη μαμά Ντόναλντ να λέει ότι ο γιός της είναι "μπούφος" και θυμάμαι μια άλλη ξεκαρδιστική ιστοριούλα μητρικής αγάπης: Είναι πριν από κάτι χρόνια, η φίλη μου η Άννα. Έχει πάρει τηλέφωνο τον παθολόγο για κάτι εξετάσεις της μάνας της, καλά τα νέα, όλα κομπλέ. Τα λέει της μαμάς και συμπληρώνει: "Πολύ καλά μου τα εξήγησε ο γιατρός, ευγενικός, ήρεμος, είχε και ωραία φωνή. Πρέπει να είναι ωραίος άντρας". Για να την προσγειώσει η μήτηρ: "Κι εσύ Άννα μου έχεις ωραία φωνή. Αλλά δεν είσαι ωραία..." Ο πάταρος (μιλάω τρικαλινά τώρα), πρέπει ν' ακούστηκε ως την απέναντι ακτή του Ατλαντικού! Ως τα πέντε διαμερίσματα, ας πούμε, της Νέας Υόρκης, γέννημα θρέμμα της οποίας είναι ο Τραμπ. Ένας φαφλατάς, σαλταπήδας, άξεστος, αλλά, σε αντίθεση με όσα υποστήριζε η μανούλα του, διόλου χαζός, διόλου ούφο και διόλου χάπατο πρόεδρος. Λυπούμαι πολύ διότι στενοχωρώ τους εγχώριους αναλυτές που δεν έχουν ιδέα από την Αμερική ως...