Η Ιστορία επαναλαμβάνεται - μόνο που αυτή τη φορά, ως φάρσα και τραγωδία μαζί. Πέντε χρόνια μετά την ταπεινωτική απουσία της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη το 2020, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναζητήσει "διέξοδο αξιοπρέπειας" φωτογραφιζόμενος με τον Χαλίφα Χαφτάρ στη Βάρη, ήρθε η στιγμή της εκδίκησης. Από τον υποτιθέμενο "εκφραστή των ελληνικών συμφερόντων", στον άνθρωπο που χαρακτήρισε "persona non grata" τον Θάνο Πλεύρη και τον πέταξε έξω κακήν κακώς από τη Βεγγάζη. Τότε, το Documento είχε καταγγείλει την υποκρισία και την αυταπάτη της ελληνικής κυβέρνησης. Τότε ήμασταν "προδότες" και "εχθροί της πατρίδας", επειδή γράφαμε το προφανές: ότι η επίσκεψη Χαφτάρ στην Αθήνα ήταν επικοινωνιακό τέχνασμα για να χρυσωθεί το χάπι της διεθνούς απομόνωσης. Ο Μητσοτάκης τον τάιζε κοψίδια και τον παρουσίαζε ως "απεσταλμένο" της Ελλάδας στο Βερολίνο - λες και μπορούσε ένας στρατάρχης-φύλαρχος, μη αναγνωρισμένος διεθνώς, να...