Σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων και κοινωνικής ρευστότητας, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μοιάζει να ψάχνει την ψυχή της και να αναζητά εναγωνίως την ταυτότητα της. Οι εκπρόσωποι της μάχονται, μιλούν, προτείνουν, αλλά σπανίως ακούγονται. Αυτή η εικόνα μεταφέρεται, σε πολλές περιπτώσεις, από τις Βρυξέλλες και προς τα κόμματα της περιφέρειας. Η αδυναμία άρθρωσης ενός συνεκτικού και πειστικού αφηγήματος, που να εμπνέει τις νέες γενιές και να απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις, όπως οι ανισότητες, η κλιματική κρίση, η συμμέτοχη όλων στις νέες τεχνολόγιες και κυρίως η άνοδος της ακροδεξιάς προβληματίζει αυτή την στιγμή τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές μοιάζουν να βρίσκονται σε έναν διαρκή εσωτερικό διάλογο για το μέλλον τους, την ώρα που οι πολιτικοί τους αντίπαλοι κεφαλαιοποιούν ολόενα και περισσότερο τον θυμό και την απογοήτευση των πολιτών. Το ερώτημα σε αυτό το τοπίο παραμένει: μπορεί η σοσιαλδημοκρατία να ανανεώσει...