Οι παρακάτω στίχοι από το ποίημα "Αλαφροίσκιωτος" καταδεικνύουν τον έντονο λυρισμό που διαπνέει την ποίηση του Άγγελου Σικελιανού, ενός φιλοσόφου-ποιητή που άφησε ανεξίτηλο στο στίγμα του στον πολιτισμό και την πνευματική κληρονομιά της Ελλάδας. Ακούστε, ακούστε με! Αν ετρέμανε στην κούνια τα βυζασταρούδια, εμένα με νανούρισαν, των αντρειωμένων τα τραγούδια. Εμέ, λεχώνα η μάνα μου, στην μπόρα τη μαρτιάτικη που 'χε τα ουράνια ανοίξει, εσκώθη και με πήρε στην αγκάλη της τον πρώτο κεραυνό για να μου δείξει! Μάνα φωτιά με βύζαξες κ' είναι η καρδιά μου αστέρι; Γέννημα-θρέμμα της Λευκάδας, ο Άγγελος Σικελιανός πρωτομύρισε το χώμα της στις 15 Μαρτίου του 1884. "Χώμα Λευκαδίτικο / πρωτόχωμα / τιτάνια ζύμη του κορμιού μου / του ίδιου μου του ακοίμητου μυαλού" αναφέρει σε ποίημά του, όμως ως "χώμα του" θεωρούσε και άλλα μέρη της Ελλάδας όπου έζησε, όπως η Αίγινα, η Σαλαμίνα, η Κορινθία, το Άργος, αλλά και οι Δελφοί. Γιος του καθηγητή γαλλικών...