Ένας Κρητικός της διασποράς αφηγείται πώς η τέχνη της γραφής έγινε το μέσο να κρατήσει ζωντανές τις ρίζες του και να προσφέρει στους άλλους Από τη Φλώρινα στην Κρήτη και από εκεί στη Γερμανία, η ζωή του Νίκου Παπαδάκη μοιάζει με διαδρομή ανάμεσα σε τόπους, μνήμες και γλώσσες. Ένα ταξίδι όπου η συγγραφή έγινε πυξίδα και παρηγοριά. Για εκείνον, δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός, αλλά τρόπος να κρατά ζωντανό το νήμα που ενώνει τον άνθρωπο με τις ρίζες του. "Η συγγραφή άρχισε για μένα πολύ σιωπηλά, σχεδόν απαρατήρητα", λέει. "Στην αρχή ήταν μόνο μικρές σημειώσεις, αποσπάσματα σκέψεων και παρατηρήσεις που κατέγραφα για να μην τα ξεχάσω. Με τον καιρό έγιναν ιστορίες. Κατάλαβα ότι ήταν για μένα ένας τρόπος να βάζω τάξη στον κόσμο, να κρατώ ζωντανές τις αναμνήσεις και να εκφράζω συναισθήματα για τα οποία στην καθημερινότητα δεν υπάρχει συχνά χώρος". Η σχέση με την Κρήτη Γεννημένος στη Φλώρινα, ο Νίκος Παπαδάκης έζησε εκεί τα πρώτα του χρόνια, προτού...