"Το Κλάμα βγήκε απ' τον Παράδεισο": Αυτό το κλασικό, το αξεπέραστο αριστούργημα του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου, που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους το μακρινό (αλλά και τόσο κοντινό) 2001, και που πιστεύω ότι όλοι το έχουμε δει έστω μια φορά, το απολαύσαμε το βράδυ της Δευτέρας ξανά στο σινεμά, σε μια ειδική προβολή γεμάτη γέλια, τραγούδια, συγκίνηση και χειροκροτήματα. Το "Σινεμά Δαναός" και η σελίδα "Ο Χρήστος δεν μένει πια εδώ" μάς προσκάλεσαν στον καθιερωμένο κύκλων προβολών με ταινίες επιλεγμένες από τις καθημερινές "συζητήσεις" της σελίδας. Η αίθουσα του σινεμά ήταν ασφυκτικά γεμάτη, κυρίως από νέους. Τώρα που το σκέφτομαι, ένα συντριπτικά μεγάλο ποσοστό ήταν... αγέννητο, όταν κυκλοφόρησε η ταινία. Από την πρώτη κιόλας σκηνή, όλοι παρασύρθηκαν από το ίδιο"κύμα": φώναζαν τις ατάκες πριν καν ειπωθούν, τραγουδούσαν τα τραγούδια της ταινίας, χειροκροτούσαν στις πιο αγαπημένες σκηνές. Φυσικά υπήρχε διάχυτη...