Είναι μια φράση που ακούστηκε σε χιλιάδες ελληνικά σπίτια. "Κακομοίρη μου, μην το μάθει ο πατέρας σου". Ειπωμένη είτε απειλητικά είτε ψιθυριστά, με τόνο συνωμοτικό, τάχα προστατευτικό, σχεδόν αθώα. Μα πίσω της κρύβεται κάτι πολύ πιο βαθύ: φόβος, ενοχή, αποσιώπηση. Ένα οικογενειακό μοντέλο που, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, συχνά παραμένει δέσμιο των ίδιων παλιών στερεοτύπων. Γιατί όταν μέσα στο σπίτι σου δεν επιτρέπεται να πεις την αλήθεια, όταν ένα παιδί μαθαίνει πως πρέπει να κρύβεται από τον έναν γονιό για να βρει καταφύγιο στον άλλον, τότε το σπίτι παύει να είναι ασφαλές καταφύγιο. Γίνεται πεδίο φόβου, έστω και καλυμμένου.Ο πατέρας-τιμωρός Η φράση αυτή προϋποθέτει την ύπαρξη ενός πατέρα αυστηρού, απρόσιτου, ενίοτε σκληρού. Ενός πατέρα που δεν σηκώνει λάθη, που δεν γνωρίζει πώς να ακούσει, που δεν αφήνει περιθώριο για αδυναμία ή παραστράτημα. Ενός πατέρα που η φωνή του αρκεί για να παγώσει τον χρόνο μέσα στο σπίτι. Σε τέτοια...