Δε ξέρω αν το έχεις ζήσει, αλλά τα πρώτα λεπτά ενός ραντεβού συχνά μοιάζουν με σκηνή από ταινία που δεν έχεις ξαναδεί. Κάθεσαι απέναντι από έναν άνθρωπο που μέχρι πριν λίγες μέρες δεν υπήρχε στη ζωή σου, τον κοιτάς, χαμογελάς ευγενικά, και στο μυαλό σου γυρίζουν όλες οι προσδοκίες που έχεις φτιάξει. Μήπως είναι ο σωστός; Μήπως θα γεμίσουμε το σπίτι με φυτά και θα πίνουμε καφέδες τα πρωινά της Κυριακής; Ή μήπως θα περάσεις την επόμενη ώρα κοιτάζοντας το ρολόι σου; Η κοινωνία μάς έχει μεγαλώσει με την ιδέα ότι το ραντεβού είναι η αρχή ενός μεγάλου έρωτα, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλώς μια γνωριμία με πολλές πιθανότητες αποτυχίας και, ταυτόχρονα, πολλές ευκαιρίες να μάθεις πράγματα για σένα και τους άλλους. Και εδώ μπαίνει η μικρή δόση απαισιοδοξίας που, αντί να σου κόψει τα φτερά, μπορεί να σε γλιτώσει από πολλές άβολες προσγειώσεις.Η παγίδα των προσδοκιών Αν πηγαίνεις σε κάθε ραντεβού με την ελπίδα ότι θα βρεις τον "έναν και...