Και αυτό δεν είναι φυσικά κακό Ας το πούμε ξεκάθαρα: όχι, δεν θέλουν όλοι να "σκίζονται" στη δουλειά. Και ξέρεις κάτι; Αυτό δεν είναι ντροπή. Δεν σε κάνει τεμπέλα. Δεν σημαίνει ότι δεν έχεις φιλοδοξίες. Σημαίνει απλώς πως δεν είμαστε όλοι φτιαγμένοι για τον ίδιο τρόπο ζωής και ειδικά εμείς οι γυναίκες, το κουβαλάμε διπλά. Γιατί μάθαμε να τα κάνουμε όλα: Να δουλεύουμε σαν να μην έχουμε προσωπική ζωή, και να ζούμε σαν να μην έχουμε δουλειά. Να είμαστε πάντα αποδοτικές, ευχάριστες, σε εγρήγορση. Να "τρέχουμε" για όλα - με χαμόγελο. Αλλά βαθιά μέσα μας, πολλές από εμάς νιώθουμε κουρασμένες. Και όχι μόνο σωματικά - αλλά ψυχικά. Κουρασμένες από την πίεση να αποδείξουμε συνεχώς ότι "τα καταφέρνουμε". Κουρασμένες από τη σύγκριση, από το FOMO της επιτυχίας, από το "αν δεν δουλέψεις σκληρά, δεν αξίζεις τίποτα". Ίσως ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα reframe: Τι θα πει τελικά "επιτυχία"; Είναι το να δουλεύεις 12ωρα για μια προαγωγή που δεν σε γεμίζει; Ή...