Η Παγκόσμια Ημέρα Κατοικίας και η Παγκόσμια Ημέρα Αρχιτεκτονικής γιορτάζονται ταυτόχρονα, την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου, υπενθυμίζοντας πως η στέγη δεν είναι προνόμιο, αλλά δικαίωμα, και πως ο σχεδιασμός του χώρου είναι τελικά ο τρόπος που διαμορφώνουμε την ίδια μας τη ζωή. Δύο θεσμοί που ξεκίνησαν από τον ΟΗΕ και τη Διεθνή Ένωση Αρχιτεκτόνων, αλλά αγγίζουν κάτι πολύ πιο βαθύ που δεν είναι άλλο από τη σχέση ανάμεσα στην ύλη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ανάμεσα στην πόλη και το βλέμμα που την κατοικεί. Η κατοικία δεν είναι απλώς ένας χώρος που μας προφυλάσσει από τη βροχή και τον άνεμο. Είναι η πρώτη ύλη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η αρχιτεκτονική απόδειξη ότι ο άνθρωπος δικαιούται μια εστία, έναν τόπο που να του επιτρέπει να σταθεί όρθιος, να ανασάνει, να σκεφτεί, να δημιουργήσει. Το σπίτι δεν είναι τοίχοι, είναι η συνέχεια του σώματος. Όπως το δέρμα μας μάς προστατεύει από το έξω, έτσι και η στέγη μας ορίζει το μέσα μας, εκεί...