ώρα. Κι έπειτα είδαν κάποια λάμψη που τρεμόσβηνε, σ' ένα μικρό σπιτάκι, μακριά. Ήθελαν, δεν ήθελαν, τα πόδια τους τούς έφερναν εκεί. Κι ενώ πλησίαζαν, ο πρώτος

 • 

' αυτό το άγνωστο Δάσος. Ούτε ίχνος πουλιού. Κι όμως ξαναβλέπω τα φύλλα. Νεκρά. Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ Έβρεχε και τρεμόσβηνε το τελευταίο φως του απογεύματος. Το τοπίο

 • 

όλα... Και εκεί ανάμεσα στα χιλιάδες αστέρια, ένα μικρό αστεράκι τρεμόσβηνε λες και του έκλεινε το μάτι, λες και του έλεγε. -Ναι, μικρό μου ποντικάκι... Κάποια μέρα θα τ

 • 

δεν με είχαν αγκαλιάσει με τόση ζέστη που και η φωτιά δίπλα μας τρεμόσβηνε ώρες ώρες. Θα είχα πάψει να λέω το όνομα σου και να μουδιάζει το στόμα

 • 

τελείωνε το λάδι ... Το Φανάρι τρεμόσβηνε ! Σειρά όλη οι νεομάρτυρες Πατριάρχες και οι πέριξ . Πολλοι περίμεναν, εχτροί και φίλοι, πώς θα σβήσει

 • 

των σχετικών ανα-στοχασμών για το 2022. Καλές γιορτές ΥΓ.''Έρχεται όμως ο καιρός που και τα μεγαλύτερα αμίλητα ξεσπάνε'' [Άνν Λού, Τη νύχτα που τρεμόσβηνε το Λ]

Huffingtonpost.gr  •  2021-12-20T11:15:34.0000000+02:00