Παπαδιαμαντικά αρθρωμένη, στο λιτό και στο "εύτακτον" του βίου, στο λίγο και στο συνεχές. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δεν διεκδικεί δάφνες και φωτοστέφανου αγίου

 • 

Καστρινάκη επιχειρεί να φωτίσει τα αινιγματικά παπαδιαμαντικά κείμενα. Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο ο Παπαδιαμάντης χειρίζεται το θέμα

 • 

του κυρ Αλέξανδρου : πρόσωπα , τόποι, συνθήκες ζωής , με αυτούσιες λέξεις ή φράσεις δανεισμένες από Παπαδιαμαντικά διηγήματα , θέλοντας έτσι να αποτίσει φόρο τιμής

 • 

-αλλά μπορούμε επίσης να πούμε ότι δεν είναι και εντελώς καινούργιο, αν σκεφτούμε ότι γάλο έκλεψε ο καημένος ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος στα παπαδιαμαντικά "Χριστούγεννα

 • 

, γιαλόξυλα Παπαδιαμαντικά, εξιστορούν αρχαία πάθια. Πιάνουμε πέτρες να παίξουμε με το νερό. Τα παιδιά τρέχουν πέρα δώθε, ξένοιαστα στον ήχο της δροσιάς

 • 

εξάρσεις τον "Παγασαίον Κόλπον", αυτό το μοναδικό, όμορο στη Σκιάθο, χερσαίο και μη νησιωτικό έδαφος, αποτελούν συχνές αναφορές στα παπαδιαμαντικά κείμενα

 • 

του Παπαδιαμάντη. Στη μελέτη μου, που συνοδεύει την έκδοση των κειμένων, επιχειρώ να λύσω, με τη σειρά μου, τα παπαδιαμαντικά αινίγματα. Οδηγός μου γίνεται η

 • 

σε αυτόνομο λογοτεχνικό είδος[5]. Η έννοια της "έκφρασης" μπορεί να φωτίσει με διαφορετικό τρόπο τα παπαδιαμαντικά μυθιστορήματα και τα διηγήματά

 • 

. Πόσο μας αναπαύει και σήμερα στις δύσκολες ημέρες που περνάμε ως έθνος, ως κοινωνία με τα έργα του που μυροβλύζουν αγιότητα! Στα Παπαδιαμαντικά κείμενα προβάλλεται ο

 • 

Ετούτα τα Χριστούγεννα θα 'ναι όπως θα έπρεπε να είναι. Παπαδιαμαντικά και Αγιορείτικα. Θα είναι τα Χριστούγεννα της μόνωσης και της περισυλλογής

 •