όπου και ο Φιλοκτήτης, οχύρωσε την πόλη Πετήλια, με απόρθητα τείχη (III,399-402). Και καλά αυτοί, που δεν παίζουν κανένα ρόλο στην Αινειάδα, ο ποιητής

 • 

, διδαχθήκαμε Λατινικά, όχι κειμενάκια για την εκμάθηση της γραμματικής, αλλά "Αινειάδα" του Βιργίλιου και "Ωδές" του Οράτιου! Τότε ο έξοχος δάσκαλός

 • 

, διδαχθήκαμε Λατινικά, όχι κειμενάκια για την εκμάθηση της γραμματικής, αλλά "Αινειάδα" του Βιργίλιου και "Ωδές" του Οράτιου! Τότε ο έξοχος δάσκαλός

 • 

που -όπως λέει η Αινειάδα- είπε το περίφημο "φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας", κι άλλα με ενθουσιασμό, όπως έκανε η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Τυνησίας

 • 

Αινειάδα του Βιργίλιου, η οποία γράφτηκε στα τέλη του 1ο αιώνα π.Χ. Οι αρχαιολόγοι πάντως, συνεχίζει το δημοσίευμα, εκτιμούν ότι η δομή ταιριάζει

 • 

ακόμα την αναφορά στη Λατινική γραμματεία, ωστόσο στην Αινειαδα (IX, 72) διαβάζουμε το αντίστοιχο με το αρχαιοελληνικό: atque manum pinu flagranti fervidus implet

 • 

των δύο πόλεων. Παρόμοιες απεικονίσεις σε ασπίδες έφεραν και οι οπλίτες της πόλης της Προποντίδας Κυζίκου. Οι μύθοι της Χίμαιρας βρίσκονται, στην Αινειάδα

 • 

Οι Έλληνες και κυρίως της Πελοποννήσου απέκτησαν τελικά την χαρακτηριστική εκείνη ψυχολογία του επαναστατικού όχλου. Για τη σχηματισμένη πια ομαδική ψυχή τους διδακτικότατα είναι όσα γράφει ο αγωνιστής Περραιβός Ένα ενδιαφέρον επιστημονικό πρόβλημα,

 • 

, 301], ο λατίνος Βιργίλιος στην Αινειάδα (3, 225 κ.ε.) και ο Αντωνίνος Liberallis στις "Μεταμορφώσεις" [29]. Στη νεότερη εποχή Οι Άρπυιες παρουσιάζονται

 • 

ελίτ της Ρώμης. Οι εκλεπτυσμένοι Ρωμαίοι θεωρούσαν εαυτούς κληρονόμους του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Η Αινειάδα του Βιργίλιου - το επικό ποίημα

 • 

από τους Έλληνες: "Μια θανάσιμη απάτη είναι τούτη" είπε. Στην Αινειάδα, ο Λαοκόων φέρεται να λέει: "Οτιδήποτε κι αν είναι, φοβάμαι τους Έλληνες ακόμα κι όταν φέρνουν

 •