μέ δικαιοσύνη καί ζυγίζει μέ ακρίβεια τήν ευσπλαχνία, όσο στή φιλανθρωπία η φιλανθρωπία. Σ' όλους, λοιπόν, τούς φτωχούς καί σ' εκείνους πού γιά οποιονδήποτε λόγο

 • 

. Αυτός που μαθαίνει την ευγνωμοσύνη, μαθαίνει να είναι κι εύσπλαχνος. Κι ο εύσπλαχνος άνθρωπος περπατάει ελεύθερος σ' αυτόν τον κόσμο. Ας αναρωτηθούμε τώρα γιατί ο Θεός

 • 

άνθρωπος λησμονεί τήν δικαιοσύνη τού Θεού καί συγκρούεται μέ τούς συνανθρώπους, διότι τόν αδικούν (σαρκικός άνθρωπος).'' Όταν όμως ο νούς βρίσκεται

 • 

καί παντουργού Τριάδος, τό σωστικό γιά τά λογικά κτίσματα. Γιά ποιό λόγο φανερώνεται τό μυστήριο τής Αγίας Τριάδος, όταν πλάσσεται καί αναπλάσσετα ο άνθρωπος

 • 

, όχι μόνο οδηγούσε στήν επίγνωσι τού Χριστού, αλλά καί εκήρυττε μετάνοια κι' επιζητούσε καρπούς αξίους τής μετανοίας, τήν δικαιοσύνη, τήν ελεημοσύνη, τήν μετριοφροσύνη

 • 

τα λόγια του. Μόλις βαπτίστηκε, τον παρέδωσαν στη δικαιοσύνη, όπου και τον φυλάκισαν για να θανατωθεί την επόμενη μέρα. Η γυναίκα του, θρηνούσε

 • 

· ότι κατά τον Απόστολον Παύλον "όσον ο έξω άνθρωπος φθείρεται και ασθενεί, τόσον ο ένδον ανακαινίζεται". Με τοιούτους λοιπόν αγώνας ηγωνίζετο η Οσία, χωρίς να την ηξεύρη

 • 

. Και πού αποσκοπεί αυτό; Στο να φανερώση ότι αυτός που εγεννήθη είναι υπερφυής, άνθρωπος μεν κατά το ορώμενον, Θεός δε κατά το νοούμενον. Από εδώ εξάγεται

 • 

και κληρικού της αυτής Μητροπόλεως, όστις εκαλείτο Κυρίων, άνθρωπος θεοφιλής, σοφός, και εις την πίστιν Ορθόδοξος. Παρά τούτου διδαχθείς ο μακάριος Σίλβεστρος

 • 

γράμματα ηξεύροντες τους γνωρίζουσιν. Εκ τούτου λοιπόν δύναται ο καθείς να εννοήση, ότι δεν είναι η μάθησις αιτία, ώστε να γίνη ο άνθρωπος αιρετικός, αλλά η

 •