με παράδοξο τρόπο: η πρώτη πανίζει το φούρνο με τα στήθη της, η δεύτερη γνέθει περνώντας την κλωστή από τη γλώσσα της που έσταζε φαρμάκι. Ο ήρωας δείχνει

 • 

για τα παιδιά της, τους γνέθει με αυστηρό ύφος, για να τους πείσει να φανούν γενναίοι. Και απευθυνόμενη στον Βύρωνα θα του πεί μόνο μια λέξη επιτακτικά "πρόσεχε

 • 

, είναι ένας μικρός προσωπικός θρίαμβος, ενώ λαμβάνει εξαιρετικά μεγάλη ικανοποίηση, νιώθοντας ότι είναι χρήσιμη για τους άλλους. Το μάτι της κόβει, το μυαλό της γνέθει

 • 

μεγάλη ικανοποίηση, νιώθοντας ότι είναι χρήσιμη για τους άλλους. Το μάτι της κόβει, το μυαλό της γνέθει, βρίσκει πάντα την πιο σωστή λύση, μα δεν γλυτώνει

 • 

τήν ψυχή μου αδιάκοπα γνέθει στίς γωνιές σωριάζει μοναξιά αβάσταχτη μιά αφή άτολμη έστω ένα άγγιγμα πουθενά στό άδειο εγκαταλειμμένο δωμάτιο όλα προδοτικά

 • 

/ και φτωχολογιά/ με τα μάτια βουρκωμένα/ βρίσκεται η Παναγιά./ Πότε γνέθει πότε υφαίνει/ πότε τραγουδεί,/ πότε σκύβει να φιλήσει/ κάποιο άρρωστο παιδί

 • 

γνέθει πότε υφαίνει/ πότε τραγουδεί,/ πότε σκύβει να φιλήσει/ κάποιο άρρωστο παιδί./ Και την άλλη μέρα να τη/ πάλι απ' το πρωί/ να μας λέει "κάντε

 • 

δεν έχει χαρακτηριστικά θηλάζοντος βρέφους, αλλά μικρού παιδιού! Η Παναγία που γνέθει Η εικόνα της Παναγίας που γνέθει, ενώ κανακεύει τον μικρό Ιησού είναι σίγουρα

 • 

, είναι "αυτή που κλώθει", γνέθει το νήμα της ζωής, (συμβολίζει το παρόν), η δεύτερη, η Λάχεσις (το παρελθόν), το ξετυλίγει, (μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα "λάχει

 • 

αυτό το τόσο ιδιαίτερο βιβλίο; Ένα γκράφιτι με τρεις γυναικείες μορφές σ' έναν τοίχο στην οδό Ροδoδάνθης; Ή οι τρεις Μοίρες; Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ, που γνέθει το νήμα

 • 

υποφαινόμενος. Η πρώτη γνέθει, η δευτέρα στρίβει το νήμα ειςτην κλωστήν της, ημείς οι δύο πίνομεν το καλό μαύρο κρασί του κ. Χρέμπου. Ο ίδιος ήλθε κουρασμένος

 •