καί αλάθητο τού πάπα, θ) τήν διά χρημάτων χορήγηση συγχωροχαρτίων. Πρό τής παραθέσεως τής ορθοδόξου διδασκαλίας ως πρός τίς πλάνες τού Παπισμού λέγουν

 • 

­ποιος θα μνημονεύση τον Πάπα ή θα έχη κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν ή θα συμβουλεύση ή θα παραινέση κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως ακριβώς και η

 • 

εκεί στην μακρινή χώρα της Αφρικής, την Ουγκάντα, σε κείνο το χωριό, δεν ενθυμούμαι πως λέγεται, σε κείνη την πολιτεία, να λέγουν συνεχώς "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν

 • 

μας και εις την κοινωνία, έτσι και τότε δεν θα μπορούν όλοι να διακρίνουν τον Αντίχριστο. Θα πλανηθούν πολλοί διότι δεν θα παρουσιασθεί ως πονηρός άνθρωπος

 • 

, νά συμβιβασθούν τά ασυμβίβαστα πράγματα. Μπορεί νά συμβιβασθεί Χριστός καί Βελιάρ, Χριστός καί Διάβολος; "Τίς συμφώνησις Χριστώ πρός Βελίαρ"[3]; Καμμιά κοινωνία

 • 

καί αλάθητο τού πάπα, θ) τήν διά χρημάτων χορήγηση συγχωροχαρτίων. Πρό τής παραθέσεως τής ορθοδόξου διδασκαλίας ως πρός τίς πλάνες τού Παπισμού λέγουν

 • 

νά μεταδίδωνται τά θεία δώρα καί εις τά παιδία. Αναθεματίζουν δέ όσους λέγουν ότι αι μεταρρυθμίσεις αυταί δέν εγένοντο καλώς. Συγκεκριμένως, εν τώ τετάρτω κεφαλαίω

 • 

που μπορεί να χαρίση στον μοναχό την μετά παρρησίας κοινωνία με τον Θεόν. Αυτή διά μέσου αγίων, όπως ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και άλλοι, ανάγει το πνεύμα του μοναχού

 • 

, αλλά Θεό - Αλήθεια προσφέρουν ποιµαίνοντας τά πνευµατικά τους τέκνα καί οδηγώντας τα στό πλαίσιο τής εν Χριστώ ζωής, πού είναι η αγιοπνευµατική κοινωνία. Οι Άγιοι

 • 

μέσα στήν βολταιρική, μεγαλοαστική κοινωνία... Φυσικά όλος ο κόσμος πίστευε από διακριτικότητα... Η καλή κοινωνία πίστευε στόν Θεό, γιά νά μή μιλεί γι' αυτόν... Ο

 •