τού Θεού σαρκούται, δανείζεται σάρκα από τή σάρκα της, σωματούται καί εκείνη αναδεικνύεται Θεοτόκος. Κατοικεί εντός της σωματικώς Εκείνος, γιά τόν οποίο ο

 • 

στά σπλάγ­χνα της, ως Μητέρα του, ως Εκείνη πού τού δάνεισε τήν ανθρώπινη σάρκα καί τόν γέννησε ασπόρως. Τόν είχε ενοικούντα στήν ψυχή της, κατά τήν υπόσχεσή

 • 

, και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία" (Λουκ. β΄ 32-35), προφητεύοντας μ' αυτόν τον τρόπο και την αντιμετώπιση του Κυρίου από τους Ιουδαίους, αλλά και τη Σταυρική

 • 

όλους τους Αγίους τόπους και έλαβεν εξ αυτού πολλήν ευφροσύνην εις την ψυχήν του και αγαλλίασιν. Ο δε Πατριάρχης των Ιεροσολύμων τον ηυλαβήθη και ηθέλησε

 • 

, έχων την ψυχήν ελευθέραν από πάσης γηϊνης φροντίδος, μόνον δε τα μέλλοντα αγαθά εστοχάζετο. Εκεί δε πλησίον του ήτο και άλλος Ασκητής, ονόματι Θεόκτιστος

 • 

την υπόκρισιν, όταν δε εκείνοι ανεχώρουν έκαμνε τόσας ημέρας να πίη ύδωρ όσα ποτήρια έπιε μετά των ξένων ύδωρ ή οίνον, δια να παιδεύη την σάρκα αυτού, καθότι

 • 

; Αυτός δεν είναι όστις μας έδειξε την ευκολωτάτην τέχνην, με την οποίαν να κατατροπώνωμεν τους τρεις μεγάλους και ακοιμήτους εχθρούς μας, την σάρκα, λέγω, τον κόσμον

 • 

. Ταύτα όμως πάντα ήσαν προς αισχύνην του δαίμονος, διότι ενικάτο και ενεπαίζετο υπό νεανίσκου, φέροντος σάρκα· ότι ο Κύριος δίδει την βοήθειαν

 • 

εις την ψυχήν δεν πιστεύουν εις την αψευδή υπόσχεσιν του Κυρίου την δοθείσαν δια του στόματος του Προφήτου Ιωήλ: "Εκχεώ από του πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα

 • 

πνευματικός της πατήρ. Και καθώς αυτή έδωκεν εις εκείνον το είναι κατά την σάρκα, ούτω και αυτός της επροξένησε το κατά πνεύμα ευ είναι, και της έδωκε

 •