"Καί έσεσθέ μοι μάρτυρες ... έως εσχάτου τής γής" (Πράξ. 1.8). Μέ αυτή τήν προτροπή πρός τούς μαθητές του κλείνει ο κύκλος τής επιγείου παρουσίας τού Κυρίου μας. Καί αυτή αποτελεί τήν τε­λευ­ταία του εντολή, τήν τελευ­ταία του παρακαταθήκη, τήν τελευ

 • 

Οι άνθρωποι που σε παρεξήγησαν και σε πλήγωσαν δεν γνωρίζουν ούτε εκείνο τον παλιό μύθο, για τον άνεμο και τον ήλιο, που μάλωναν, ποιος είναι ο δυνατότερος κι έβαλαν στοίχημα, ότι όποιος βγάλει την κάπα του βοσκού, που εκείνη την ώρα ανηφόριζε το βου

 • 

"Ταύτα ειπών έπτυσεν χαμαί καί εποίη­σεν πηλόν εκ τού πτύσματος καί επέθηκεν αυτού τόν πηλόν επί τούς οφθαλμούς" (Ιωάν. 9.6). Ένα θαύμα περιγράφει η σημερινή ευ­αγ­γελική περικοπή, αδελφοί μου, τή θε­ρα­πεία ενός εκ γενετής τυφλού. Ο Χρι­στός δέν ανο

 • 

Ποι ά ε ί ναι, πότε κα ί γιατί τελο ύ νται Μέσα στ ή ν ι διαίτερη μέριμνά της γι ά το ύ ς κεκοιμημένους, η α γία Ο ρθόδoξη Ε κκλησία μας έ χει καθορίσει ξεχωριστ ή η μέρα τ ή ς ε βδομάδος γι ? α υ τούς. Κάθε Σάββατο δηλαδή. Ό πως η Κυριακ ή ε ί ναι η

 • 

Ή φεύγων φεύγε, ή εμπαίζων έμπαιζε τόν μάταιον καί απατεώνα κόσμον. Δέν υπάρχουν ισχυρότεροι μαγνήτες καί θελκτικότεροι εξουσιαστές καί ποθεινότερες αλυσίδες γιά τήν καρδιά τού ανθρώπου, από τίς ηδονές τών πέντε αισθήσεων. Πόσο αρεστές καί πόσο βλαβε

 • 

Άγιε Ιεράρχα, ομολογητά, διδάσκαλε της αληθείας και ανάργυρε ιατρέ Λουκά, σοι κλίνομεν τα γόνατα της ψυχής και του σώματος και προσπίπτοντες τοις τιμίοις και ιαματικοίς λειψάνοις σου, σε παρακαλούμεν, ως τα τέκνα τους πατέρας αυτών. Εισάκουσον ημών τ

 • 

"Εφανέρωσά σου τό όνομα τοίς αν­θρώποις, ούς δέδωκάς μοι εκ τού κό­σμου" (Ιωάν. 17.6). Μόλις προχθές εόρ­τα­σε η Εκκλησία μας τήν εις ουρανούς Ανάληψη τού Κυ­ρίου. Μόλις προ­χθές μάς υπενθύμισε τήν εντολή του πρός τούς μαθητές νά κη­ρύ­ξουν τό ευαγγέ

 • 

Το μαθαίνεις και χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου. Είναι εκείνη η στιγμή της ζωής σου που έρχεσαι αντιμέτωπος με τον θάνατο, όχι ως κάτι το μακρινό και ξένο αλλά ως ένα γεγονός που αγγίζει την ανάπνοη σου. Τότε είναι που στέκεσαι και θωρείς την ζωή

 • 

Παρατηρείται το φαινόμενο πολλές φορές μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας οι χριστιανοί να βαπτίζουν τον κομπλεξισμό τους αρετή. Ντύνουν δηλαδή τα κόμπλεξ τους με τον μανδύα της ηθικής, της καθαρότητας, του ασκητικού πνεύματος, της ήσυχης ζωής. Και αυτ

 • 

"Εάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ αλλ? ου πολλούς πα­τέρας· εν γάρ Χριστώ Ιησού διά τού ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννη­σα" (1 Κορ. 4.15). Στόν απόηχο τής εορτής τών πρω­τοκορυφαίων αποστόλων η Εκκλη­σία μας εορ­τάζει σήμερα τή Σύναξη τών αγίων

 •